ای رادیوتلوزیونهایی که مرتب با بنی صدر مصاحبه می کنید. در این باره هم بپرسید

چند روز پيش از «کودتاي فرهنگي» در دانشگاهها, در راهپيمايي موسوم به «وحدت» در روز ۲۲فروردين ۵۹, بني صدر خطاب به رئيس جمهور عراق گفت: «ما انقلاب کرديم و يک آدم فاسد و خائن را بيرون کرديم, تو در اين ميان چه ميگويي؟ ... ما مردم عراق را به رژيم فاسد تو بفروشيم؟ غيرممکن است. نمي فروشيم». سپس, به درخواستهاي مکرّر رژيم عراق بهرفع اختلافات اشاره کرده و گفته بود: «اتّفاقاً, چند نوبت, چه زماني که در مسئوليت بودم و چه زماني که مسئوليت نداشتم, فرستادند و گفتند: ما آمادهايم تا امور خودمان را با شما حل کنيم. من گفتم: با شما امري نداريم که حل کنيم. دفعه آخر ياسر عرفات آمد و من همين جواب را دادم» (اطّلاعات, ۲۳فروردين۵۹).

بني صدر, رئيس جمهور خميني, که خود يکي از واضعان تئوري «صدور انقلاب» بود, چنين رهنمود مي داد: «اگر کانونهاي قيام و انقلاب را همه جا, به خصوص, در کشورهاي اسلامي برافرازيم, ما دشمن را در همهجا در پنجه هاي قوي خويش خُرد خواهيم کرد» (روزنامه «انقلاب اسلامي», سرمقاله شماره ۲۶ديماه۵۸).

هم او در آستانه حمله به دانشگاهها به بهانه «انقلاب فرهنگي» در فروردين ۵۹ گفت: «ما ميخواهيم ارتش را تجديد انقلابي و اسلامي بنماييم و بهترين جهت ها همين [جنگ] است که دولت عراق براي ما فراهم ميکند. من از اين جهات [جنگ] نگراني ندارم, نگراني در کشور خود ماست. امروز اين مساٌله [سرکوبي مخالفان] را در شورا[ي انقلاب] به اين نتيجه رسانديم و تصميم که درآمد بايد اجرا کرد. چه شما خوشت بيايد و چه نيايد» (روزنامه بامداد, ۲۰فروردين۱۳۵۹).