این نتیجه گیری قلبی من است، سلطنت طلبان از همه قابل اعتمادترند

حدود شش ساله بودم که انقلاب شد. همه و همه جا از بدی های شاه می گفتند. آخوندها به عنوان مظهر خوبی و پاکی و انسانیت به ما قالب شده بودند. بعد از مدتی فهمیدیم از اینها آدمهای بسیار دروغگو وخونخواری هستند. بعد فکر کردیم گروه رجوی که جلو آخوندها ایستاده خوب است. تا زمانی که مسعود رجوی به خارج گریخت و جوانان و نوجوانان پاک را به جوخه های اعدام آخوندها سپرد. حالا می فهمم سگ آخوندها به مسعود رجوی شرف دارد. چپی های طرفدار شوروی هم که بزرگشان جلال آل احمد بود که خود را در مقابل بتکده اعراب مانند خس و خاشاک می دانست و حسابشان از اساس پاک است. بعد گفتیم شاید اینان که خود را ملی مذهبی می خوانند افراد سالمی باشند. با کمی دقت در احوالات آنان و سخنان آنان فهمیدم که آنها هم موجودات قدرت پرستی هستند که حاضرند برای به قدرت رسیدن همه کاری انجام دهند و ایران برای آنها اهمیتی ندارد. شبی رادیو بی بی سی با یکی از اینها مصاحبه می کرد، گویا آنها را از یک حق یا ثروت محروم کرده بودند. مصاحبه شوند می گفت بر اساس سنت اسلام این کار نادرست است زیرا در فلان جنگ که در صدر اسلام اتفاق افتاد و سپاه اسلام پیروز شد پیامبر کافرانی را که همراه آنها علیه دشمن جنگیده بودند مانند خود مسلمانان در غنائم شریک کرد. گفتم ای دل غافل که اینان هم ایران را مانند یک کشور اشغال شده می بینند که باید در غنائم آن که پست و مال است با آخوندها شریک باشند. وقتی هم به نقش ابراهیم یزدی در آوردن خمینی به ایران آگاه شدم بیشتر به پلیدی این گروه پی بردم.

بعد گفتم شاید این اصلاح طلبان انان باشند، دیدم بزرگشان خاتمی است که خمینی که مجوز شهوترانی با دخترشیرخوار را صادر می کند و جنگ را نعمت می دانست برایش مقدس است و هنوز هم همه آنها امام راحل ، امام راحل می کنند.

چند روز پیش مصاحبه اکبر گنجی را خواندم که گفته بود که تنها گروهی که در مقابل خمینی ایستادند سلطنت طلبها بودند. من از امروز به سطلنت طلبها بیش از همه اعتماد دارم. دیکتاتوری سلطنت طلبان شرف دارد به دموکراسی تمام گروهها.

این نتیجه گیری من است پس از سی و دوسال زندگی در جمهوری اسلامی